alineannenaaroeganda.reismee.nl

De eerste week op ons project!

Hoi allemaal,

De afgelopen dagen hebben we kennis gemaakt met ons project. Ons project heeft twee fases. Het Drop-in-centre waar de jongens van 08:30-14:00 zijn, daarna gaan ze de straat weer op om nog wat te verdienen. De fase daarna is het Boyshome; dit is een 24/7 opvang waar de jongens intern of extern school volgen en het terugkeerproces naar hun familie wordt begeleidt. Elke fase heeft een eigen gebouw en vaak stromen de jongens van het dropin-centre door naar het Boyshome. Af en toe gaan de begeleiders van het Drop-incentre op outreaches om op zoek te gaan naar straatjongens om hen uit te nodigen in het centre. Dit hopen we ook nog een keer te gaan beleven.

Op maandag hebben we met beide fases kennis gemaakt. Zowel de begeleiders als de jongens waren enthousiast om ons te zien en gaven aan dat er veel activiteiten mogelijk zijn en dat we ons eigen programma mogen draaien. ’s Middags hebben we toen ook gelijk met de jongens van het Boyshome gevoetbald en we hebben ze ‘lummetje’ en ‘tien tellen in de jungle’ geleerd. Tussen de middag hebben we bij een lokale jongen een rolex gekocht. Nee dit heeft niets te maken met horloges.... het is een soort pannenkoek, met daarin een gebakken ei, ui en wat tomaten gerold. Super lekker!

Dinsdag waren we in de ochtend bij het Drop-in-centre. Het is echt apart om de jongens rond 08:30 binnen te zien komen, wetende dat ze op straat geslapen hebben de afgelopen nacht. En je weet nooit wat ze die nacht hebben meegemaakt.. Zo vertelde één van de jongens dat hij vannacht opgepakt was door de politie en een nachtje in de cel moest slapen. Je zou denken dat dit voor de veiligheid van de jongen wordt gedaan, maar het is om hem bang te maken. Hij wilde God bedanken dat hij weer vrij was gekomen. Het nadeel van dit handelen van de politie is dat de jongens zo steeds van buurt verhuizen, waardoor ze hun connecties en ‘veilige’ slaapplekken kwijtraken. We vonden dit wel heftig om te horen. Zo jong en ze maken al zoveel mee.. Wat hebben wij het dan goed!

De ochtend begint bij beide projecten met bidden, zingen en een bijbelverhaal. Daarna krijgen ze ontbijt en wat basale lessen aangeboden (engels, wiskunde, geometrie). Dan is er ruimte voor wat sport- en spelactiviteiten. Hier doen we van alles met de jongens! Potje kaarten, kleuren, figuren maken, lummeltje, spelletjes met de bel en natuurlijk voetbal. Dit vinden ze geweldig. Rond half 1 krijgen ze eten en dan ook echt een goed bord vol! Dit is waarschijnlijk ook het laatste wat ze die dag krijgen. Ze krijgen vaak bruine bonen met posso. Posso is een soort maïs pap. Wij mogen dan ook mee eten. Maar wij krijgen dan bruine bonen met rijst.. niet heel erg lekker, maar wel leuk om van de lokale bevolking te proeven. Rond 2 uur gaan we richting het Boys home om daar te helpen. Daar bieden we ook vooral sport-en sportactiviteiten aan. Vandaag hebben we ook een nieuwe voetbal gegeven, daar waren ze erg blij mee en deze is dan ook gelijk goed ingewijd.


We zitten samen met Arjen en Judith op het project. Erg gezellig! We draaien een soort van shifts. Dit zorgt voor veel afwisseling en kunnen we elkaar aanvullen. Donderdagochtend waren Arjen en Aline naar het Dropin-centre tot 14:00 en kwamen daarna naar het Boyshome. Judith en Anne waren de hele dag op het Boyshome. Vooral het individueel extra ondersteuning bieden bij de lessen is een leuke uitdaging. Zo heeft Anne een jongetje leren klok kijken en heeft Aline geholpen met de geometrieles. Ook heel leuk, we hebben de jongens wat Nederlandse woorden geleerd en zij hebben ons Oegandese woorden geleerd.

Woensdagavond zijn we nog met de gehele club vrijwilligers uiteten geweest. Dit zijn er nu totaal 23. Op de terugweg namen wij een über (een taxi), als deze stilstaat dan komen er gelijk allerlei straatkinderen bedelen. Dit is wel echt heftig om mee te maken...

In ons Doingooodhuis zitten er nu 9 meiden en 1 jongen, dit is best druk en even puzzelen met eten en douchen. Van het weekend komen de laastste drie vrijwilligers aan. Het fruit is hier in Oeganda wel echt super lekker, zo kunnen we bij de lokale marktjes bijvoorbeeld 10 passievruchten kopen voor maar 0,50 cent. En de ananas is hier ook echt super sappig met veel vruchtvlees.

We zijn ook nog naar een Craft marktje geweest. Dit zijn allemaal marktje met kleine souveniers. Alle kraampjes lijken op elkaar en als je er langs loopt hoor je; ‘Hello, you’re welcome sister. Come inside and take a look’. Ze hadden veel leuke dingen alleen het enige wat je moet doen is onderhandelen over de prijs. Dit is niet echt ons ding...

Vrijdag waren Judith en Anne bij het dropin-centre en Aline en Arjen bij het Boyshome. We hebben de jongens van het dropin-centre wat zeep gegeven, hier waren ze erg dankbaar voor. Eén zeepblokje wordt dan voor de gehele groep gebruikt. Op het Boyshome heeft Aline een jongetje het alfabet geleerd. Hij wilde dit nooit leren, omdat hij zich ervoor schaamde dat hij het nog niet kende. Dit was dan ook wel erg leuk om te doenJ. Gisteravond (donderdag)was bij het Boyshome door de politie een jongetje gebracht, die mishandeld was door zijn moeder met prikkeldraad. Hij had over heel zijn lichaam en gezicht krassen. Dit was wel heftig om te zien. De begeleiders zeiden dat hij was mishandeld door zijn moeder, omdat zijn vader zijn moeder had verlaten, de moeder had hierop wraak genomen op het jongetje. De moeder zit nu in de gevangenis en het Boyshome is op zoek naar de vader. We zijn dan ook erg benieuwd hoe dit afloopt...

Van het weekend zijn we van plan om Kampala verder verkennen. We willen een grote moskee, het paleis en een tempel bezoeken. Dus.... die verhalen volgen nog! J

Liefs,
Aline & Anne

Reacties

Reacties

Marlene van Gameren

Wat hebben jullie al veel meegemaakt! Heftig soms zeg. Mooi dat je zo ook heel praktisch kunt helpen met leren klokkijken en het alfabet!

Jordie Dooge

Hey dames,

Wat een interessante, leuke maar ook geftige dingen allemaal. En het is nog maar de eerste week ;) heel wat anders als je hier gewend bent. Veel succes nog en ben benieuwd naar het volgende.

Veel liefs vanuit sint Joostdijk, oosterland, Nederland :p

Ma Dooge

Wat fijn om weer wat van jullie ervaring te lezen van de afgelopen week. Maar ook weer heel confronterend om bepaalde dingen te horen en zelf persoonlijk te zien hoor meiden. Het leed van zulke jonge kinderen is bijzonder hoor. Wat fijn dat je ze dan wat kunt leren en zo helpen jullie deze jongens weer om wat weerbaarder te worden in hun cultuur en leefomstandigheden. Het zal zeker apart zijn om al die bedelende kids elke keer rond je te zien. Ik wens het hele team heel veel liefde en wijsheid in het werk dat volgende week weer wacht. Veel plezier ook met elkaar ? Liefst en knuffel voor jullie beiden.

Sam

Super leuk om te lezen meiden. Ook mooi om te lezen dat er gelukkig een plaats is waar de kinderen naartoe kunnen.

Heel veel plezier met wat jullie verder nog gaan doen!

Liefs Sam

De muynckies

Lieve Anne en Aline, wat een geweldig werk mogen jullie doen! Onvoorstelbaar is het als je 'gewoon ' hier in het Zeeuwse land zit. Fijn dat jullie zo'n heerlijk uitgebreid verslag doen. Het is net of je het mee maakt! Heel veel liefde en wijsheid hoor! Xx

pa en ma Grootenboer

Lieve Aline en Anne, heel leuk om jullie zo te volgen op de reisblog. Wat maken jullie veel mee zeg! Het contrast met ons luxe leven hier, tegenover dat van deze straatjongens daar, is wel erg groot... Fijn dat jullie zo een lichtpuntje mogen zijn in hun bestaan. Het bieden van structuur en onderwijs moet een prachtige ervaring zijn. Het beginnen van de ochtend met zingen, bidden en een Bijbelverhaal geeft houvast en richting, ook in hun bestaan! Heel veel zegen op jullie vrijwilligerswerk, zo heel ver weg...

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood